Rola Paula Kerseya była przeznaczona dla Steve'a McQueena, który jednak nie skorzystał z propozycji, jaką dostał od producentów filmu. W pewnym momencie Jack Lemmon był kandydatem do tej roli. Oferty nie przyjął również Frank Sinatra. Z powodu zmiany reżysera, którym miał być Sidney Lumet, Lee Marvin zrezygnował także z projektu. Po sukcesie filmu "Brudny Harry", rolę w filmie zaoferowano Clintowi Eastwoodowi. Aktor odmówił stwierdzając, że nie nadawałby się do roli i polecił Gregory'ego Pecka jako idealnego odtwórcę głównego bohatera, który jednak nie otrzymał angażu.
Kiedy reżyserem produkcji miał być Sidney Lumet, to Henry Fonda miał wystąpić w roli Porucznika Franka O'Choy.
Rola Paula Kerseya była oferowana Burtowi Lancasterowi, George'owi C. Scottowi i Frankowi Sinatrze, jednak wszyscy panowie odrzucili propozycję.
Według scenarzysty Briana Garfielda, film miał wyreżyserować Sidney Lumet. W projekcie mieli wziąć udział Jack Lemmon jako Paul Kersey i Henry Fonda jako szef policji. Jednak kiedy Lumet zdecydował się na reżyserowanie filmu "Serpico", pomysł na taką obsadę upadł.
Pierwszy bandyta, który śledził Kerseya zostaje postrzelony w brzuch, jednak potem gdy na miejsce zbrodni przybywa inspektor Frank Ochoa, zostaje on poinformowany że ów bandzior ma ślad po kuli na klatce piersiowej.
Kiedy Paul testuje broń nas strzelnicy w Tucson, chroni słuch zakładając na uszy słuchawki, jednak nie chroni oczu i nie zakłada okularów, które na strzelnicy są wymagane. Tymczasem stojący obok Ames ma założone okulary choć w tym czasie nie oddał ani jednego strzału.
Zakrwawiona szmatka, którą ze śmieci wyjmuje Ochoa, to nie ta sama, którą do rany przykładał Kersey. Rana po pchnięciu nożem mocno krwawiła, więc materiał był całkowicie nią przesiąknięty, jednak szmatka wyjęta z kubła posiada tylko niewielkie plamki krwi.
Kiedy Kersey zostaje okradziony w wagonie metra, ma ze sobą dużą, brązową torbę na zakupy. W następnej scenie, kiedy opuszcza wagon, siatki już nie ma. Ta sama torba na zakupy jest później widoczna na komisariacie.
Po zabiciu przez Paula Kerseya trzech bandziorów w alejce, Frank Ochoa przesłuchuje ofiarę napadu, której kapelusz znika i pojawia się pomiędzy ujęciami.
Na początku filmu, pani Kersey wraz z synową wychodzą ze sklepu, po czym mijają przechodzących przez chodnik dwóch chłopaków niosących kanapę. W następnym ujęciu widać, że kobiety odeszły już kawałek drogi, ale chłopaki wciąż przechodzą przez chodnik trzymając kanapę.
Asystentowi inspektora kazano czekać przed mieszkaniem Kerseya na ulicy Riverside Drive przed drzwiami z numerem 33. Kiedy inspektor wraca, asystent stoi przed drzwiami z numerem 322.
Podczas pogrzebu widzimy jak Sam i Ives ze współmałżonkami stoją trzymając parasol. Obok nich po prawej stronie stoi statysta w brązowym płaszczu, niebieskich spodniach i białej koszuli. Kolejne ujęcie pokazuje księdza czytającego biblię, a w tle można zauważyć tego samego statystę, który teraz stoi po przeciwnej stronie w zupełnie innej pozie.
W sklepie spożywczym, gdzie po raz pierwszy widzimy przestępców, żona i córka Kerseya stoją przy kasie. Tuż za kasjerem stoi drugi kasjer, z bokobrodami i ubrany w biały płaszcz, który nabija na kasę zakupy. Jednak, kiedy kamera robi cięcie i pokazuje wychodzącą ze sklepu rodzinę Kerseya, w miejsce kasjera z bakami stoi zupełnie inny sprzedawca.
Przez cały film przewija się często ten sam magazyn People z Ochoą na okładce. Zważywszy na to, że People to tygodnik, a akcja filmu rozgrywa się przypuszczalnie przez kilka tygodni, więc jest mało prawdopodobne, aby ten sam numer magazynu pojawiał się tak często, zwłaszcza w kiosku pokazanym w filmie.
W jednej ze scen, Kersey zabija w metrze dwóch bandytów, w międzyczasie zostaje ugodzony nożem w lewe ramię. Jednak kiedy chwilę później siedzi w wagonie, to w płaszczu nie ma żadnej dziury po nożu ani śladów krwi.
Kiedy Paul z zięciem wyglądają przez szpitalne okno, w szybie widać odbicie kamery.
Pierwsza zastrzelona ofiara powinna być blisko domu Kerseya, jakieś dwie i pół przecznicy od West 75th Street, gdzie robi zakupy. W rzeczywistości, Kersey kieruje swoje kroki na West 99th Street, jakieś dwa kilometry dalej.
W scenie, w której Ames Jainchill i Paul Kersey są na strzelnicy, Ames wręcza Paulowi czarnoprochowy pistolet mówiąc, że jest to model "1842", co jest nieprawdą. Kiedy Paul podnosi broń, aby strzelić, można wtedy zauważyć, że jest to Remington model 1858, czarnoprochowy rewolwer produkowany przez Remington Arms w latach 1862-1875.
Film kręcono w Tuscon (Arizona, USA), Chicago (Illinois, USA), Pasadenie (Kalifornia, USA) i Nowym Jorku (Nowy Jork, USA).
Charles Bronson zagrał główną rolę, jego bohater nazywał się Paul Kersey. Tak samo nazywał się jeden ze statystów. W zamian za użyczenie nazwiska, Kersey wziął udział w wielu scenach wymagających statystów.
Producent Dino De Laurentiis i wytwórnia Paramount chcieli nazwać film "The Sidewalk Vigilante" w obawie, że słowo "Death" w tytule "Death Wish" odstraszy widzów.
Okres zdjęciowy trwał od października 1973 roku do stycznia 1974 roku.
Zarówno powieść jak i oryginalny scenariusz nie zawierały żadnych scen pokazujących relacje mściciela z żoną. Reżyser Michael Winner postanowił to zmienić i pokazać jaki szczęśliwy związek razem tworzyli, dlatego w prologu widzimy parę na wakacjach na Hawajach.
W powieści, na której oparto film, główny bohater był księgowym, jednak na potrzeby obrazu zmieniono mu zawód na architekta. Mimo to, wielu jego współpracowników w filmie dzieli te same nazwiska co jego książkowi współpracownicy.